67 odpowiedzi w tym temacie

[michalv]

Dawno nie miałem okazji wybrać się na jakąś fotograficzną zasiadkę. Dziś się wybrałem, ale mi dolalo
Za to mogę sobie zaliczyć pierwszą obserwację bociana czarnego! Zamieszczam zdjęcie jako dowód, choć ze względu na kiepściuchną jakość nawet trudno je nazwać dokumentacyjnym
1.

[Roby]

Ostrość poszła Ci w las

[woyd]

też się dzisiaj wybierałem, ale nie wyszło mi z błahej przyczyny - zapomniałem zatankować auto, a o po 22:00 do ok. 6-7 rano wszystkie stacje w mojej mieścinie zamknięte

Gratuluje spotkania i mam nadzieję, że jeszcze tego "kolegę" spotkasz w ciekawszych warunkach

Pozdrawiam

[michalv]

Ostrość poszła Ci w las

No dosłownie...
Ale już wiem gdzie go szukać

[sauer]

A ja pierwszy raz widziałem białorzytkę z odległości ok. 1m-piękny ptak

P.S. W ostatni dzień maja

[unkas]

Kolejny komar. Błogosławię w myślach Morava – to dzięki jego wpisowi na forum zdecydowałem się ostatecznie na kapelusz z siatką. Rękawiczki dopełniły rynsztunku i czuję się faktycznie jak opancerzony. Zaczynam nawet doceniać te żyjątka. Dzięki nim coś się na tej zasiadce dzieje. Ciche brzęczenie skrzydełek tu, z dala od głosów miasta brzmi jak sonata smyczkowa w amfiteatrze o doskonałej akustyce. Z początku przeszkadzały mi oczka siatki – teraz ich nie zauważam ogniskując wzrok na odległych obiektach, ucho koi ciche brzęczenie.
Zdecydowałem się na ta łączkę po czwartkowym rekonensansie. Z daleka obserwowałem norę z oknem wychodzącym spod starej sosny na otwarte pastwisko. Pokazały się liski – sztuk trzy. Dwa strasznie mizerne, jeden tylko dokazywał. Wieczór dał zobaczyć w lornetce liszkę – parch – tak brzmi wyrok...
Idąc usprawiedliwiałem się w myślach, że może tam wyjdzie koza.. może szarak.. może dziki przemkną na młoda kukurydzę. Wiedziałem, że nie powinienem zakłócać spokoju lisiej rodziny. Jednak to ona jak magnes przyciągała. Usiadłem daleko od nory, teraz tylko komary.... W szkłach lornetki widzę wyraźnie, że nora nadal ma mieszkańców – mokry po deszczu piach jest miejscami rozgarnięty.
Zimno... dziś doceniam wojskową bluzę. Mimo czerwcowego dnia wiatr niemiło głaszcze po plecach. W oddali słychać kosiarki rotacyjne. Ta łączka jeszcze nietknięta i mam nadzieję, że skrywa koźlaka, po którego wróci koza. Rodzą się wspomnienia, jak za dzieciaka o tej porze szukaliśmy z wujkiem myśliwym koźląt, gniazd bażancich i kuropatwich. Sędziwa suka – wyżeł niemiecki- oddawała nieocenione usługi. Zawsze byłem pod wrażeniem wyżlego nosa. Ta pora roku to dla niego prawdziwe wyzwanie – duszne, parne dni, robactwo i prawie bezzapachowa zwierzyna. Ale... nagle spowalnia galop, widać napięcie w grzbiecie i wyciąga się w stójce – „Dawaj chorągiewką!” – słyszę. Biegnę spocony, wujek podchodzi od suki, komenda „waruj” a sam zatyka znacznik. „Koźlak” – mówi i popycha mnie naprzód. Suka pracuje dalej. Tak, tak się robiło kiedy jeszcze rolnicy godzili się, aby omijać kosiarkami oznaczone kępki traw. Dziś te łąki są w ręku młodego hmm. „farmera” – nie będzie tracił czasu. Koźlęta więc giną.
Widzę ruch przy oknie nory. Nieśmiało uniesiona głowa. Niesamowite napięcie widoczne w każdym drgnieniu kłaczka na uszach. Jednak jest sam – to ten baraszkujący. Rodzeństwa już nie ma... widać, że stracił animusz i pewność siebie. Siada u wylotu i tylko lustruje łąkę, czasem jakby zachęcając do zabawy skubnie źdźbło trawy. Trawa nie ma ochoty. Słychać fletowy zaśpiew wilgi – „zofija, zofija”. Jakoś tak smętnie dziś brzmi.
Nie podejdę bliżej, szybkie dwie fotki – trudno lepszych nie będzie.
2.


3.

Nie zakłócę mu ostatnich dni. Nie zmuszę wyczerpanej chorobą liszki do przenoszenia malca w inne miejsce kiedy wyczuje zapach wroga w pobliżu nory.
Pora wracać. W drodze jeszcze śpiewnie oznajmia moja obecność innym mieszkańcom łąk rycyk. Tak.. wróg...
4.

Mimo chłodu czuję, że mam sucho w ustach więc kieruje się w znaną okolicę. Trzeba tylko przejść przez drągowinę. Wylot lasu wita mnie znajomym widokiem – kilka krzaków bzu, pochylona jabłoń i czereśnia. Wokół rozsypane kamienie niby fundament. Znów wspomnienia odżywają. Tu mieszkali ludzie, znajomi. Będąc dzieckiem przychodziłem tu z grzybów na „szklankę wody” – zawsze było dla mnie drożdżowe ciasto. Ludzie umarli, dom spłonął – zostały kamienie i sad – dziki sad. Zrywam czereśnię i palce barwi czerwony sok – tu też jak w piosence Starego Dobrego Małżeństwa - „czereśnie dziko krwawią”. Choć nie Leluchów i do granicy daleko. Rozgniatam owoc w ustach – zabawne, smakuje cierpko i bardzo prawdziwie – jak dzisiejszy dzień. W pamięci mam niedoliska z nadzieją patrzącego na łąkę – cały jego świat.
Wycieram dziką „krew” czereśni o mokrą trawę.

[michalv]

unkas, masz talent, móglbyś pisać książki. Świetnie się czyta to opowiadanie. Zazdroszczę przeżyć.

[chemik]

Przeczytalem opis jednym techem. Doslownie moglem wyobrazic to spotkanie dzieki tak dokladnemu, a jednoczesnie fajnie ulozonemu tekstowi.unkas, naprawde super napisane

[woyd]

potwierdzam wrażenia kolegów. Wyobrażam sobie podręcznik szkolny pisany w takim stylu i ubogacony fajnymi fotkami - to byłoby cacko

Pozdrawiam,
Woyd

[unkas]

Nie przesadzajmy z tymi książkami... Poczułem potrzebę potworzenia jakiegoś "elaboratu" i tyle .
Wziąłbym się lepiej za zdjęcia niż klepanie głupot na klawiaturze, ale... niebardzo mi wychodzi
Dzięki za komenty.

[Roby]

unkas, tak długie posty czasem ciężko się czyta, ale nie Twoje. Miłe odprężenie jak się jest w pracy, dzięki.

[korba]

Cześć od przyszłego tygodnia zaczynam 2 tygodnie urlopu w Stegnie.

Wiem że niedaleko jest Park Krajobrazowy Mierzeja Wiślana, ale nie znam szczegółów.
Jest tam podobno najwieksza w Polsce kolonia kormoranow, żyja tam czaple i masa innego wodnego ptactwa. Do tego sarny, dziki, sprowadzone daniele, lisy i sporo mniejszych ssakow.

Możecie może poradzić jakieś dobre miejsce na zaczajke? Nie znam dokładnie tamtych okolic więc każdy punkt obserwacyjny byłby mile widziany.

[nieudacza]

a ja będę od 11 czerwca cztery dni w Krynicy Morskiej, to zaraz obok. jeśli ktoś był i ma jakieś spostrzeżenia gdzie i co można sfocić, oczywiście chodzi mi o ptaki, to niech się podzieli wiedzą

[sebaok]

Ja prawdopodobnie dzisiaj jadę do lasu z namiotem, karimatą, śpiworem i sprzętem foto. Jeśli pogoda dopisze to zostanę tam do poniedziałku;)

[michalv]

od przyszłego tygodnia zaczynam 2 tygodnie urlopu w Stegnie.

ja będę od 11 czerwca cztery dni w Krynicy Morskiej

Ja prawdopodobnie dzisiaj jadę do lasu z namiotem, karimatą, śpiworem i sprzętem foto.

No to posypią się piękne zdjęcia na forum, oj posypią...

[chemik]

Siedzę w pracy, piękna pogoda za oknem. Spoglądam na zegarek. W końcu wskazuje godzinę 15:00. Czas do domu . Już mi się kotłują myśli jak spędzę długi weekend . Pierwsze co mi przychodzi na myśl to Komosa. To sztuczny zbiornik, znajdujący się na wschód od Białegostoku Znajoma wielokrotnie opowiadała mi o tym zbiorniku. Ponieważ nigdy tam nie byłem, postanowiłem ja namówić by mi pokazała to miejsce, które tak wielokrotnie polecała.
Droga wiedzie przez las, około 3 km od Supraśla. Miejscami ścieżka robiła się bardziej piaszczysta, tak że miejscami nie dało się jechać na dwóch kółkach. Po około 15 minutach pokazał się wspaniały widok. Dookoła cisza, spokój. Tylko miejscami było słychać delikatne brzęczenie komarów i much. Myślę sobie, zobaczymy co jest warte to miejsce. Nie minęły 2 minuty, a tu leci w moja stronę jakieś duże ptaszysko. Po chwili gwałtownie tokuje w stronę tafli wody. Dopiero po chwili rozpoznałem - błotniaka stawowego (co do tego mam pewność na 90%). Niestety cała akcja trwała zbyt krótko i zbyt daleko, by nawet myśleć choćby o dokumentacyjnym zdjęciu.
Podążam za moim przewodnikiem w stronę punktu widokowego. Cykam kilka zdjęć, idę dalej. Raptem tuż przed nami na drodze ląduje sójka. Zdążyłem pstryknąć dosłownie jedno zdjęcie i już jej nie ma. Spoglądam na ekran mego aparatu, a tam tylko kilka jasnym punktów. Po ptaku ani śladu. Niestety, widocznie podczas „strzału” ptak zdążył już zwiać. Trochę szkoda, trudno. Pstrykam po drodze kilka „chwastów”, po czym kieruje się już w drogę powrotną. Spoglądam jeszcze raz na taflę wody, po której pływa kilka par krzyżówek. Myślę sobie. Jeszcze tu wrócę, tyle że o innej porze dnia (dużo wcześniej... )
A oto mała zdjęcie miejsca:
5.

[michalv]

Piękne miejsce. Odwiedź je jeszcze koniecznie!

[chemik]

Napewno to zrobie. W koncu to nie tak daleko od mnie. Raptem 8-10 km w jedną strone (co daje około 30 minut jazdy rowerem). Planowalem jutro z samego rana, jeszcze przed wschodem slonca...Niestety pech chcial ze zlapalem kapcia w rowerze.
Ale sobie jeszcze w ten weekend wybiore sie w to miejsce...

[michalv]

Dzisiejsze spotkanko
6.

[unkas]

Dzisiejsza zasiadka. Twardo postanowiłem, że dziś wysiedzę. Nigdy nie mogłem wytrwać w miejscu dłużej niż 2 godziny. Cóż.. tym razem też nie wytrwałem, ale na szczęście kózka nie dała na siebie długo czekać. Wyszła na wab... 380mm. Lubię takie spotkanka. Nie byłem zdecydowany czy pstrykac czy cieszyć się chwilą.
Lasy Brudzeńskie w pobliżu mogiły.
7.


8.


9.