87 odpowiedzi w tym temacie

[Maślak]

@Vulpes Mam wrażenie że czytam Puchalskiego lub Fiedlera. Może dasz się namówić na wydanie książkowe?

[fotosnajper]

@Vulpes Brawa wielkie brawa

[Vulpes]

@darjo, @falcon, @Maślak, @fotosnajper, dzięki za dobre słowo. Ale do Puchalskiego, czy Fiedlera to proszę mnie nie porównywać, bo straszna to potwarz dla obydwu zacnych autorów.

[MikołajA]

@Vulpes Na prawdę miło się czyta Twoje teksty. Zwłaszcza siedząc w cuchnącym spalinami mieście, gdzie hałas wdziera się nawet przez zamknięte okna.. Co do zdjęć - 88 i 91 podobają mi się najbardziej.

[pablo77]

Vulpes za kolegami świetnie napisany temat,czyta się  jednym tchem.Gratuluje pióra

[Vulpes]

@MikołajA, @pablo77, dzięki! Tak jakoś mnie naszło, by napisać jakiś tekst do całej masy zdjęć zrobionych podczas moich wędrówek po górach. A że się komuś to moje pisanie chociaż trochę podoba, to bardzo mi przyjemnie. Jak człowiek średnie zdjęcia robi to musi nadrabiać opisem.

[Robert S]

@Vulpes - oj tam , oj tam... że skromny to wiemy wszyscy A fotografie okraszone takim tekstem, dosłownie przenoszą nas w bardzo subtelny sposób do Karpackiej Puszczy ...ja również podpisuje się obiema rękami pod tym co napisali wcześniej koledzy i nie ukrywam, że chciałbym być przynajmniej jednym z pierwszych którzy zakupią taką ilustrowaną książkę oczywiście z odręcznym autografem Autora ! Pomyśl koniecznie nad tym bo naprawdę warto...i dla nas i dla przyszłych pokoleń...       

Użytkownik Robert S edytował ten post 29 listopad 2014 - 09:14

[Roby]

@Vulpes piękna fotorelacja. Podoba mi sie że kompleksowo podszedłeś do tematu, a nie skupiłeś sie na jednym fragmencie. Widać, ze jesteś miłośnikiem przyrody i fotografii

[Grzesio]

@Vulpes, jestem pod wrażeniem zarówno opisu jak i zdjęć. Trafiłeś w sedno: pokazałeś piękno naturalnego świata w pełnej krasie. Gratuluję Ci kolego i pozdrawiam:)
Ps. Mam nadzieję, że nie poprzestaniesz na jednej fotorelacji;)

[Vulpes]

@Robert Sm @Roby, @Grzesio, dzięki za miłe słowa.
Pozostaje mi teraz tylko czekać na prawdziwą karpacką zimę.

[UDILEK]

Rewelacyjnie się czyta i jeszcze lepiej ogląda. Jeśli możesz napisz coś o technicznej stronie Twoich fotoprzyrodniczych, karpackich wypraw. Czy byłeś sam czy w grupie, czy była to kilkudniowa wyprawa, czy wracałeś codziennie do bazy itp. Marzy mi się taki wypad z plecakiem, namiotem i prowiantem w dziewicze, leśne ostępy.

[Vulpes]

@UDILEK, większość materiału zdjęciowego w moim felietonie, to efekt udziału w pewnym monitoringu ornitologicznym na terenie Gór Słonnych, w którym brałem udział. Wiosną ubiegłego roku przepracowałem tam około 20 dniówek. Wstawałem przed świtem i jechałem samochodem w ściśle określone miejsca, robiąc 200-250 km w obie strony. Łączyłem to z moją pracą zawodową, przeznaczając na monitoring dni wolne. Zdarzyło mi się tylko parę razy przenocować gdzieś w pobliżu, kiedy miałem 2-3 dni kontroli pod rząd. W terenie (częstokroć bardzo trudnym) przemierzałem każdorazowo 10-15 km. Schudłem przy tym przez ten czas 5 kg. Zdjęcia wykonywałem więc niejako przy okazji. Pewnie lepiej by moje zdjęcia wyglądały, gdyby te moje wyprawy miały charakter stricte fotograficzny. No ale wtedy musiałbym sam finansować wyjazdy... Natomiast część ostatnia (jesień) to efekt moich na ogół jednodniowych, lub nawet kilkugodzinnych wypraw w Beskid Niski i w mniejszym stopniu Bieszczady oraz Rezerwat Liwocz na Pogórzu Ciężkowickim. Na ogół jeździłem sam. Choć bywało, że jeździłem z fotografującymi kolegami, bądź z żoną. Tutaj muszę dodać, że mieszkam 20 km od granic Magurskiego Parku Narodowego, więc bez ponoszenia dużych kosztów mogę tam dosyć często bywać, podobnie jak i w innych rejonach Beskidu Niskiego.

Jeśli będziesz się kiedyś wybierał w Beskid Niski, to daj znać - powłóczymy się po nim razem.

Pozdrawiam

Marek

[kaba]

Jak ja mogłem ominąć ten temat

Przez chwilę, byłem tam z Tobą. Dzięki

[fotosnajper]

@Vulpes No to odwaliłęś kawał dobrej roboty

[UDILEK]

Vulpes dzięki za wyczerpującą odpowiedź i za zaproszenie. Może kiedyś uda mi się wyrwać z codzienności i zrealizować marzenie.

[laszlo111]

Może kiedyś uda mi się wyrwać z codzienności i zrealizować marzenie.

 

Zrób to natychmiast. Inaczej będziesz odkładał w nieskończoność. Pozdrawiam

[Vulpes]

Zima w karpackiej puszczy

 

Karpaty zimą urzekają. Pokryte czapami śniegu jodły i buki skrzą się w świetle niskiego zimowego słońca. Niebo wydaje się być wręcz granatowe. To efekt jego głębokiego kontrastu wobec bieli śniegu i obłoków. Słońce, pomimo że intensywnie świeci, nie daje jednak ciepła. Jest przenikliwie zimno. Zwłaszcza na otwartych terenach powyżej górnej granicy lasu, gdzie lodowaty wiatr zdaje się przeszywać na wskroś wędrowca, który ośmielił się zapuścić o tej porze w głąb Karpat.

118

119

120

121

122

123

124

125

126

127

Nie zawsze jednak zima w Karpatach wygląda tak jak to widzimy na pocztówkach. Rzekłbym nawet, że rzadko tak wygląda. Częściej bowiem niebo szczelnie zasnute jest ciężkimi chmurami, które wnikają w głębokie doliny pomiędzy grzbietami gór i sprawiają, że widoczność ograniczona jest do minimum. Puszcza karpacka tonie wówczas w mgłach. Panuje w niej przenikliwa cisza. Słychać jedynie głosy nielicznych ptaków i szum niezamarzniętych tu i ówdzie cieków wodnych. Las staje się monochromatyczny, ponury i przygnębiający.

128

129

130

131

132

133

134

135

136

Jednak, pomimo tak bardzo niesprzyjających zimowych warunków, w puszczy karpackiej wciąż trwa życie. Sikory, mysikróliki, kowaliki i pełzacze penetrują pnie i gałęzie drzew w poszukiwaniu pokarmu. Dzięcioły, w tym bardzo rzadkie dzięcioł trójpalczasty i dzięcioł białogrzbiety, regularnie obstukują pnie i konary. Ten pierwszy niemal wyłącznie w drzewostanach iglastych, drugi zaś w drzewostanach liściastych. Od czasu do czasu słychać wrzask sójki bądź orzechówki. Ponad lasem można zobaczyć pary kruków, myszołowy, a przy odrobinie szczęścia majestatyczne orły przednie. Jelenie, sarny i dziki w zimowych stadach cicho przemierzają las. Poszukują pokarmu pod grubą i zmrożoną warstwą śniegu. Trwa ich walka o przetrwanie. Najeść się i uniknąć drapieżników – to ich recepta na przeżycie karpackiej zimy. Duże drapieżniki zaś także nie próżnują. Wilki i rysie dziesiątkują stada roślinożerców. Ogołocony z okrywy liściowej las co i raz odsłania ślady leśnych dramatów w postaci niedojedzonych kości, o których „ogryzanie” rywalizują ze sobą myszołowy i kruki.

137

138

139

140

141

142

Wreszcie nadchodzi wiosna. Topnieją śniegi. Ale nie dzieje się to od razu. Zima często powraca po kilku dniach, czy nawet tygodniach wiosennej pogody. Świeży śnieg przysypuje grubą warstwą kwiaty śnieżyczek przebiśniegów, śnieżycy wiosennej, żywca gruczołowatego bądź zawilca gajowego. Czasem trzeba jeszcze długo czekać aż wiosna rozgości się w karpackiej puszczy na dobre i wraz z powrotem z zimowisk orlików krzykliwych, bocianów czarnych i wszelkiego ptasiego drobiazgu nastąpi czas eksplozji życia.

143

144

145

146

147

[fotosnajper]

@Vulpes Fajnie że ciągniesz temat a takiej zimy to ja na pomorzu już parę lat nie widziałem

[PhotoTraper]

@Vulpes, masz talent! Z przyjemnością czytam i oglądam Twoje opisy i zdjęcia   

[emwi]

Marek, zimowa wrzuta - bezcenna