96 odpowiedzi w tym temacie

[Dunadan]

Magnum, przejrzyj uważnie forum - przeniosłem postu do nowo stworzonego tematu

[Magnum43]

Dzieki bardzo

[kacpero]

Zdecydowanie zasiadka.
Oglądając dobre zdjęcia przyrodnicze, te które się podobają, zauważyłem, że prawie 100% z nich było robione z czatowni i zdecydowana większość przy nęciskach, może to zasługa zimy, zobaczymy co będzie w innych porach roku.
Fotografując z zasiadki, czatowni mamy zdecydowanie większą kontrolę nad otoczeniem, tłem, gałązkami które przeszkadzają, wybierając odpowiednie miejsce na zasiadkę w dużej mierze kontrolujemy również światło.
Dlatego od teraz jestem zdecydowanym zwolennikiem zasiadki.
Podchód, spacer jest dobrym rozwiązaniem do rozpoznania terenu.

Masz rację. Super fotki robione są głównie z zasiadki. Ale podchód daje moim zdaniem więcej emocji. Trzeba się skupić nie tylko na aparacie ale głównie na tym żeby nie zostać wykrytym.
a jeszcze jak fotka wyjdzie ekstra to podwójna frajda.
Podchodzenie zwierza to trudna sztuka. Tutaj podchodziłem dziki. Fotki kiepskie bo w krzaczorach autofokus się gubił.
[img][img]http://images20.fotosik.pl/108/bcc28e236bfa6525.jpg[/img][/img]

[sauer]

No gratuluję podejścia
Na ile udało Ci się podejśc?

[kacpero]

To raczej nie było podejście tylko podczołganie. I gdybym się czołgał go końca to pewnie fotka byłaby lepsza ale kończył mi się czas ( odbiór dziecka z przedszkola) więc chciałem trochę przyspieszyć i....... usłyszały mnie.
Byłem blisko (coś koło 40m), to jest fotka z ogniskowej 185mm po lekkim kropie. Niestety powyżej 200mm AF się gubił a nie było czasu na ustawianie ostrości ręcznie.
Zawsze tak jest że jak nie trzeba to zwierz pod nogami biega a jak mam aparat to jakby czuły że z giwerą jakąś idę. Dzisiaj w czasie pracy przechodziłem przez podszyt świerkowo-bukowy (wysokość koło 1,5m) i przelatek spod nóg mi wyskoczył. Obaj byliśmy zaskoczeni. Przez chwile popatrzył na mnie z odległości koło 5m i potruchtał w swoja stronę.

[tomajk]

No gratuluję takich podchodów, może czas i dla mnie wziąć się do roboty, i trochę poczołgać się po lesie, tymbardziej że zwierza oporowo, a ja rozleniwiłem się.

[michalv]

tymbardziej że zwierza oporowo

Takimu to dobrze

[kacpero]

Oglądam piękne fotki saren i też mi sie zachciało sarenki. To się wybrałem na podchód.
Był lasek w polu, za laskiem piątka sarenek. Chciałem przejść po cichu przez lasek z siatką maskującą na grzbiecie i pstryknąć parę fotek. Kiedy byłem w połowie coś mi spod nóg wyskoczyło że prawie zawału dostałem:
[img][img]http://images22.fotosik.pl/50/7c8346c9fcb64fb5.jpg[/img][/img]
Szkoda mi się ich zrobiło bo spały sobie w najlepsze a tu jakiś gałgan im z butami do łóżka wlazł. No i nie zrobiłem fotki sarnom, tylko zadki uchwyciłem.
Morav, chyba pomału dojrzewam do czatowni.

[sauer]

coś mi spod nóg wyskoczyło że prawie zawału dostałem:

Ja jak to czytam to serce szybciej bije...

[morav]

kacpero, ładnie te dziki pokazałeś, naprawdę podoba mi się to zdjęcie

[Roby]

Kacpero ja też jestem na tak. Można się przestraszyć, jak się człowiek nie spodziewa i jak się człowieka nie spodziewają

[gotten]

kacpero - te dziki są świetne ! Super kadr i te kolory !

[fotosc]

moim zdaniem jesteśmy "myśliwymi" którzy "polują" tylko różnica jest taka że mamy aparat a nie sztucera. Tak samo przy fotografii liczy się etyka żeby nie płoszyć i nie ingerować w życie zwierząt kosztem dobrego zdjęcia! Bo nawet gorsze zdjęcia pozostawiają w pamięci miłe wspomnienia!

malo tego to my jeszcze musimy miej odpowiedni blizszy dystans niz mysliwi

[unkas]

Jeśli już porównujemy dystanse "fotograficzne" i myśliwskie, to fotografom przyrody najbliżej pod tym względem do myśliwych polujących z łukiem (w Polsce niedozwolone). Oni również niezwykle rzadko dochodzą do sytuacji strzeleckich, muszą być bardzo blisko zwierza, znać doskonale teren, zwyczaje, miejsca bytowania, żerowania, zalegania zwierzyny i sędzać długie godziny w czatowniach, treestandach, maskować się. Wszystko to poparte dniami spędzonymi w terenie na rozpoznaniu. I to wszystko przy polowaniu z zasiadki, ktoś kto praktykuje podchód... ma jeszcze trudniej. Myślę, że poza efektem końcowym to bardzo podobnie wygląda w obu przypadkach.
Nie wiem jak Wy ale ja muszę podejśc (przywabić, wyczekać) zwierzynę na 10 -15 metrów żeby zdjęcie nadawało się nie tylko do szuflady (380 mm). A to się nieczęsto zdarza i jest poprzedzone z reguły wieloma dniami obserwacji. A i tak fotki wychodzą najczęściej dokumentalne .
I tak na koniec w temacie wątku: ja preferuję właśnie rozpoznaie (włóczęga z lornetką), potem jak mam ustalone gdzie i co to spokojne podchodzenie od zakrzaczeń do zakrzaczeń lustrując teren, jak coś zobaczę (to klucz do wszystkiego - zobaczyć zanim zostaniesz zauwazony) to albo próba podejścia, albo zbliżenie się na odległość "niepłoszącą" i zasiadka w nadzieji, że zwierzak podejdzie lub wab. Tyle, że jak ktoś nastawia się na efekty to nie polecam metody - napatrzeć się można, narobić zdjęć mniej.

[trzyipół]

Nie wiedziałam, gdzie zadać takie pytanie.
Czy znacie może tytuły i ew. autorów ksiązek o obyczajach zwierząt - najbardzej interesują mnie sarny, jelenie, daniele itp. Ale mogą też być dziki, lisy itp.

Z tego forum dowiedziałam się np. jak widzi sarna i w jaki sposób ją przechytrzyć, ale chciałabym jeszcze więcej informacji, np takich czy jak się zbliża burza to zwierzęta chowają się, czy wręcz przeciwnie idą się najeść? Jestem człowiekiem miasta i zdobywanie wiedzy z własnej praktyki zajęłoby mi lata świetlne Sami wiecie, że podstawą sukcesu jest nie tylko praktyka

Pozdrawiam i czekam z niecierpliwością

[korba]

Dzial dobry, ale moglas chyba zalozyc osobny watek. Ja ci nie poradze (tez jestem z miasta, co widac, slychac i czuc) ale chetnie poczytam rady bardziej doswiadczonych.
Mysle ze w tym watku to pytanie moze "zniknac"

Czy jakis admin moglby to wydzielic w osobny watek?

[unkas]

Trzyipół, takich pozycji najlepiej poszukac w sklepach myśiwskich. Dlaczego tam? Bo w przeciwieństwie do "empikowych" książek te łowieckie zawierają treść nie tylko zdjęcie i obrazki. Pytaj o monografie zwierząt łownych. Są dostępne monografie praktycznie kazdego gatunku na który się poluje - bardzo wartościowe - "Sarna" Pielowskiego, "Lis" Goszczyńskiego, "Wilk" Okarmy itd..
Odnośnie pytania o burzę i żerowanie to.. w przypadku sarny czas po wiosennej (letniej)burzy jest najlepszy na obserwację tych zwierzaków. Sarna ZAWSZE żeruje po burzy i w tym czasie na żer wychodzą nawet stare , skryte kozły. Sarna żeruje także w godzinak okołopołudniowych i warto o tym pamiętać - nie po to żeby zdjęcia robić, bo światło zazwyczj kiepskie, ale żeby wiedzić gdzie co wychodzi. No i na koniec - w przypadku sarny możemy raczej mówić o tyym, że w rożnych okresach bytuje w różnych czesciach swojego areału - z tego wynika, że nie zawsze spotkamy ją tam gdzie była wcześniej.
Ale... dużo by pisać, polecam zajrzec do monografii, bo jak zauwazyłaś lepiej korzystać wiedzy innych skoro już ją posiedli.

[trzyipół]

Unkas - bardzo, bardzo dziękuję Zaraz wydrukuję sobie Twoją odpowiedź i będę ją nosić na zawsze(no, dobra dopóki nie kupię książek) przy sobie

[BlueDun]

nie wiem czy sie powtarzam , doświadczenia nie mam za wielkiego w foceniu , ale jestem zatwardziałym wedkarzem i mam kilka spostrzezen , które staram sie wykorzystywać w fotografowaniu .
moim zdaniem najciekawsze jest podchodzenie , tazanie , czołganie itp.
ja zaobserwowałem , że ptaki ( bo innego doświadczenia nie mam , no może jescze małe ssaki ), czesto sa zainteresowane " nowym " w krajobrazie "
nie mówię , ze trzeba latac i wrzeszczeć , podchodząc na paluszkach bedziemy zauwazeni - napewno.
po chwilowej konsternacji , ptaki bardzo czesto zaczynają wykazywac zainteresowanie , nie twierdzę ,że wszystkie .
zdarzało mi sie , ze np. na dopływie do Wisły łowiłem rybki w towarzystwie zimorodka
znaczy sie razem łowilismy -uciekał tylko jak zarzucałem przynetę , raczej zapobiegawczo .
podobne doswiadczenia miałem z trzciniakami , sikorami , mazurkami , wilga , kowalikiem , no i oczywiscie ciekawską sójką


jak jechałem autostrada w tym roku przez niemcy , zatrzymawszy sie za potrzebą byłem bacznie obserwowany przez duzego drapieżnika (sokół ?) siedzacego sobie jakby nigdy nic na słupku ogrodzenia .
tak to bywa.
jak już nabyłem aparacik , zaczałem patrzyc nieco inaczej , ale doswiadczenia pozostają .
mam foty ( bardzo słabe )z podchodu , polujacych na Wisle białych czapli i zurawi , podchodząc ( oczywiście bardzo powoli ) na żurawia to prawie wlazłem
dobra kończe , mam wiele spostrzeżeń , ale nie chce przynudzać :->
pozdrawiam

[tomajk]

BlueDun, Teraz jak masz już czym focić, i będzie ci zależało, to bądź prawie pewny, że "łowienia z zimorodkiem" nie będzie, tak samo jak nie będzie sokoła na słupku.
Tak to niestety jest, że jak nie wykazywałeś zbytnio zainteresowania to same się chały pod nogi, a teraz to zapomnij, ale i tak jest przyjemnie.